Dziś wieczorem w Jazz Clubie w Ełku odbyło się kameralne spotkanie  z  autorami książek o podróżach Aleksandrą i Jackiem Pawlickimi  „Światocholicy” i „Siedem razy Świat”. Są niesamowitymi  fascynatami świata, podróżnikami . Jak usłyszałam, że zwiedzili już 70 krajów to ogarnęła mnie ZAZDROŚĆ!

Ale w sumie moje dziedzictwo podróżnicze też nie jest  takie ubogie. Niestety jednak w związku z tym, iż mam rodzinkę wciąż z niesamodzielnymi dziećmi, które nie do końca mam z kim zostawić, moje wojaże ograniczają się w większości do podróży, w których bardziej koncentruję na potrzebach mojej szalonej rodzinki. Dzieci jak to dzieci potrzebują wody, basenów, atrakcji, ciepłego morza, zjeżdżalni i lodów i lenistwa. Ja często ta „niedobra” matka każę im chodzić kilometrami, zwiedzać i „zaliczać” miejsca, których jestem „głodna” a oni czasem są zadowoleni, a czasem nie koniecznie.

Czekam więc z niecierpliwością na te chwile, w których będę mogła zanurzyć się w podróżach tak jak Ola i Jacek.  Zamarzyło mi się wiele miejsc po spotkaniu z nimi, mogę powiedzieć, że w pełni utożsamiam się z ich podejściem do życia i podróżowania. Na pytanie co w podróżach kochacie najbardziej padła odpowiedź, że  właśnie chęć poznawania ludzi, podziwiania świata, dystansowania się do życia i to co fantastyczne to również bycie razem, możliwość polegania na sobie wzajemnie i obcowania i pokonywania również swoich słabości.

„Siedem razy Świat”  to siedem rozdziałów opowieści o tym co czeka nas w wielkim świecie, ale nie jest to tradycyjny przewodnik, nie jest to opowieść o krajach i rady i porady, to co mnie zaskoczyło już po pierwszych stronach książki to pokazanie wyjątkowości miejsc, niesamowitości i tajemniczości, która kryje się w najdziwniejszych plemiennych tradycjach. To trudność obcowania wśród dżungli, to opowieść o jedzeniu, o spaniu w nienaturalnych miejscach…

7 Rozdziałów: TATUAŻ, DŻUNGLA, SIEROCINIEC, PLAŻA, RYBY,  SZAMAN, PRZEMIANA czyż nie brzmi tajemniczo i intrygująco?

Już nie mogę się doczekać, aby spędzić cudowne chwile z kawałkiem świata, który doświadczyli Ci wspaniali ludzie. Cóż dla mnie każdy kto poznaje świat i i się tym delektuje jest WSPANIAŁY. Tacy ludzie są tajemniczy, ale otwarci, normalni, ale nienormalni, bo któż normalny jadłby larwy, czy też tatuował się gdzieś na krańcu świata? Ale to sprawia, że można godzinami słuchać i dyskutować o tym co ciekawego, wyjątkowego kryje nasza kula ziemska, gdzie warto pojechać i zobaczyć i doświadczyć cudowności tego świata.

Po krótce autorzy opowiedzieli o tym, co skrywają w sobie te tajemnicze rozdziały. Intrygujący początek, gdzie nie spodziewałam się nigdy, tego, że Tatuaż może mieć takie wymowne znaczenie cyt: „Tatutaż to coś więcej niż ozdoba na Ciele. To znak, który pozostaje z człowiekiem na całe życie” i potem na następnej stronie czytam, że Maorycki tatuaż (Moryci to rdzenni mieszkańcy Nowej Zelandii) to opowieść o człowieku, który go nosi…

Dalej wspaniała opowieść o Japonii i PRZEMIANIE Oli w Gejszę…. cóż posunięcie się w głęboką tradycję i historię prawdziwej Japonii. Największy na świecie targ rybny Tsukiji, który słynie z licytacji tuńczyka. Opowieść o młodziutkim, zaledwie 20 letnim kraju jakim jest Namibia i niesłychanie pięknych Himba.

Tak niesamowitych opowieści można słuchać i słuchać, mam nadzieję, że będziemy mogli spotkać się wkrótce na kolejnej wizycie w Ełku :).

Ola i Jacek opowiedzieli o wielu niesamowitych zdarzeniach, przygodach, których doświadczyli podczas podróży. Niejednokrotnie wywarły one zmianę w funkcjonowaniu w przyszłości. Będąc na drugim krańcu świata, zrozumieli, że nie będą jeść mięsa, bo to „mięso” wcześniej było przemiłym sympatycznym i słodkim kangurem… Takie historie mogą się nam przytrafić tylko poza granicami naszego domu, w innym może dziwnym, ale otwartym na nas świecie, do którego warto się wybrać i otwierać nasze serca i podróżować i opowiadać innym, którzy się boją, nie mogą lub nie umieją, że warto żyć dla takich chwil…

Dziękuję za ten wieczór, bo znów wyzwolił we mnie tęsknotę za pięknymi miejscami… cóż właśnie zaczęłam czytać i chyba dziś nie zasnę…

Pozdrawiam wszystkich głodnych tego świata i zapraszam do naszego biura mam kilka książeczek dla moich klientów z cudowną dedykacją od autorów

Jeszcze krótka opowieść o moich bohaterach